Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





BMW Z3 Rally - Zuid-Limburg

25 en 26-09-2010
Vandaag zijn we rond de klok van 3uur van huis gereden richting Limburg. Moet zeggen niet zo heel veel file gehad en we waren dus ook op tijd voor onze avondmaaltijd. We hebben dit weekend een driedaagse rally in Limburg en omgeving. Ons Hotel is het Bestwestern Hotel Slenaken. Een mooi hotel gelegen op een heuvel met een prachtig uitzicht. Maar dat fotografeer ik morgen ochtend wel even, zeg ik nog tegen Sjaak, helaas de volgende ochtend een dikke mist in het dal en daar hebben we niets aan. Heerlijk gegeten wat gebabbeld en op naar bed, want morgen is het vroeg dag. De eerste dag een route Zuid-Limburg, stukje Ardennen en een stukje Eifel.

foto WP86 - Sippenaeken, in het Nederlands ook gespeld als Sippenaken, is een dorp in de Belgische provincie Luik en een deelgemeente van Blieberg. De deelgemeente, waartoe tevens de gehuchtjes Beusdael en Terhaegen behoren, telt circa 200 inwoners. 


Tot de opheffing van het Hertogdom Limburg hoorde Sippenaeken tot de Limburgse hoogbank Montzen. Net als de rest van het hertogdom werd Sippenaeken bij de annexatie van de Zuidelijke Nederlanden door de Franse Republiek in 1795 opgenomen in het toen gevormde departement Ourte.

De deelgemeente Sippenaeken wordt begrensd door de Nederlandse grens in het noorden, de rivier de Geul in het oosten, de Banhagerbach in het zuiden en de gemeente Voeren (Vlaanderen) in het westen. Het Beusdalbos ligt grotendeels binnen de deelgemeentegrenzen.

Door immigratie uit Nederland sinds de jaren negentig bestaat inmiddels een groot deel van de bevolking uit mensen met de Nederlandse nationaliteit. Beide horecabedrijven in het dorp hebben een Nederlandse eigenaar.

WP87

Gewoon een mooi uitzicht

WP88
Uitzicht Eifel Duitsland – Bruinkoolcentrale

De Jänschwalde elektriciteitscentrale is een bruinkoolgestookte thermische centrale vlakbij het dorpje Jänschwalde in Brandenburg, Duitsland. De centrale heeft een capaciteit van 3000 Megawatt, onderverdeeld in 6 eenheden van 500 MW. Het is de grootste actieve bruinkoolcentrale van Duitsland. 


De centrale werd gebouwd tussen 1976 en 1989, met voornamelijk verouderde Oost-Duitse technologie. De centrale is de 5de meest vervuilende van Europa, volgens het WWF. De centrale stoot ook het meeste CO2 (25,02 miljoen ton) uit van alle elektriciteitscentrales in Duitsland.

De centrale betrekt zijn bruinkool uit de nabijgelegen dagbouwontginningen van Jänschwalde en Cottbus-Nord. Op volle capaciteit gebruikt de centrale 80.000 ton bruinkool per dag.

De drie 300m-hoge schoorstenen zijn iet meer in gebruik sedert modernisatie van de centrale in de jaren '90. Wegens plaatsgebrek is opblazen niet mogelijk. Er werd een uniek systeem ontworpen om de schoorstenen geleidelijk af te breken tot een hoogte van 50m. Deze taak zou in 2007 afgerond moeten zijn

WP89
Stuwmeer Rursee

De Eifel is een gebied met vele beken en riviertjes, die het water dat de westenwinden in ruime mate aanvoeren, afvoeren richting zee. De neerslag in dit gebied varieert tussen 750- 1100mm per jaar.

Vroeger was het water een lust, want het leverde energie voor watermolens, maar vaak vormde het ook een last, omdat er regelmatig overstromingen optraden. Om dit probleem tegen te gaan werden in de loop van de 20e eeuw allerlei stuwmeren aangelegd. Eén van die stuwmeren is de Rursee. De Rursee ligt temidden van beboste heuvels, die zich in het water weerspiegelen.

Het belangrijkste doel voor de aanleg van het stuwmeer was het tegengaan van het overstromen van de gebieden die stroomafwaarts langs de Rur liggen. Verder wordt er drinkwater voor het gebied rondom Aken gewonnen en ook de elektriciteitsproductie moet niet worden vergeten.

WP90

WP92
Beekje in de Eifel

Monschau is een plaats in de Duitse deelstaat Noord-Rijnland-Westfalen, gelegen op een hoogte van ongeveer 420 meter in het district Aken. Zij ligt aan de rand van de Eifel aan de bovenloop van de Roer (Duits: Rur). De stad telt 13.000 inwoners.


Monschau ligt in de smalle en diepe vallei van de Roer, op amper vier kilometer van de Belgische grens. Het is oorspronkelijk een Waalse plaats in het hertogdom Limburg. Rond de Dertigjarige Oorlog verduitste het stadje door de toevloed van protestantse Duitstalige vluchtelingen op zoek naar godsdienstvrijheid. Het stadje hoorde hierna bij het hertogdom Gulik. In de Franse tijd was Montjoie een kantonhoofdplaats in het Roerdepartement. Pas in 1918 veranderde het stadje onder keizerlijk bevel zijn naam officieel van Montjoie naar de Duitse uitspraak hiervan: Monschau.

De ligging in een diep dal langs een riviertje, de historische architectuur en het vele groen maken Monschau populair bij toeristen. Het stadje kent een grote hoeveelheid vakwerkhuizen. Daarnaast trekt Monschau toeristen die het Nationaal Park Eifel bezoeken.

WP93



WP95

WP95

WP95

Stuwmeer  Perlenbach


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
WP96

       Eifeldom “St. Lambert” in Kalterherberg
Kalterherberg is een ander dorp dat behoort tot Monschau. Het is direct gelegen aan de grens met België. Hier staat de zogenaamde "Eifeldom" (Eifel kathedraal), een neo-ramensque twee torens parochiekerk, gewijd aan Sint-Lambert.Het werd gebouwd tussen 1898 en 1901 als de eerdere kerk te klein werd.





 

 De brug over het meer van Robertville bij Haelen, op dit moment is het heel laag water.
WP97

 

 
WP97

 
Het water uit het Stuwmeer van Robertville wordt door Electrabel gebruikt om elektriciteit op te wekken. Daarnaast wordt het water ook gebruikt voor de drinkwater voorziening van Malmédy.






WP98



          Robertville stuwmeer bij laagwater

WP99
Restaurant/uitkijktoren La Gileppe 



De Gileppestuwdam is een stuwdam in de Belgische provincie Luik, in de gemeente Jalhay. De toevoer van water wordt verzekerd door de in de Hoge Venen ontspringende Gileppe.


De oorspronkelijke muur was de oudste betonnen stuwdammuur van Europa. Ze werd op 28 juli 1878 door koning Leopold II officieel geopend. De wateropnamecapaciteit van het stuwmeer bedroeg toen 13 miljoen m³, met een oppervlakte van 86 ha. Het oorspronkelijk doel van de stuwdam was het voorzien in bruikbaar water voor de textielindustrie in de omgeving van Verviers.

In de periode 1968-1971 werd de dam met meer dan 10 m verhoogd. Sindsdien bedraagt de capaciteit van het meer 26,5 miljoen m³ bij een oppervlakte van 130 ha. Samen met de Weserstuwdam te Eupen voorziet het meer heden ten dage in drinkwater.

Een hydro-elektische centrale werd geïnstalleerd die de energie gebruikt van het waterverval van 42,9 meter en het debiet van gemiddeld 76.300 m³/dag. Twee turbines drijven elk een alternator aan. De centrale levert een jaarlijkse productie van elektriciteit van 3.300.000 kWh.

Het belangrijkste kenmerk van de dam is een 13,5 meter hoge en 180 ton zware leeuw uit zandsteen. De leeuw staat bovenop de dammuur en werd zo neergezet zodat hij trots uitkijkt in de richting van de slechts 5 kilometer verwijderde grens met het toenmalige Pruisen


WP99


De leeuw van La Gilleppe 

WP100
Uitzicht over La Redoute
WP101
Snelweg brug van Sougné

WP102
Zicht naar Warnoumont waar een aantal koeien in de weg staan

WP103
Een mooi kasteel zomaar langs een landweg


 De abdij van Val-Dieu is een oude cisterciënzerabdij in Aubel in de provincie Luik. De abdij dateert van bij het begin van de 13e eeuw.


In 1180 werden monniken uitgezonden van de abdij van Eberbach in Duitsland naar Hocht bij Maastricht (Lanaken), maar in 1216 kwamen zij terecht in een verlaten gebied in de vallei van de Berwijn in het land van Overmaas, precies op de grens van het graafschap Dalhem en het hertogdom Limburg.

De abdij werd enkele keren geteisterd door brand. In 1286 vernielde een brand de kerk, die in 1331 terug opgebouwd werd. Protestantse opstandelingen, volgens sommigen Hollandse of staatse troepen, staken in 1574 de kerk en het klooster in brand; de wederopbouw werd voltooid in 1625.

Onder de Franse bezetting werden de orden afgeschaft en de abdij werd in 1798 verkocht aan de abt en zijn familie. Sinds 1844 wonen er opnieuw monniken.

Sinds 1997 wordt er in de brouwerij van de abdij opnieuw bier gebrouwen (blond, bruin en tripel). Er is ook een kaasmerk onder de naam «Abbaye du Val-Dieu».

 

WP104

WP104

WP104

WP104
Poort van Val-Dieu


Het Kasteel van Obsinnich is een kasteel gelegen bij Remersdaal in het uiterste zuidoosten van de Belgisch-Limburgse Voerstreek. Obsinnich is de naam van een gehucht van Remersdaal, dat zelf naar het kasteel is vernoemd.WP 105 

Het kasteel van Obsinnich is architectonisch fraai door zijn een klassieke eenvoud en stoere voornaamheid zonder enige overdaad. Het is ook een bijzonder cultuurmonument van het oude hertogdom Limburg. Sedert enige decennia is het in eigendom van een stichting die het kasteel als Castel Notre Dame betitelt. Het kasteel is thans een verblijfsaccommodatie, ook erkend door toerisme Vlaanderen









Kasteel Notre Dame in Teuven-Voeren

De tweede dag was heel slecht weer. En de route op weg naar huis had niet zulke mooie momenten. En met regen, veel regen is het nooit leuk om een foto te maken. Daarom van dit tochtje maar twee stuks.

Kerk van Eys



R.K. Kerk te Klimmen, gelegen op een verhoging; vroeg-romaans schip, eenvoudige 14e eeuwse westtoren; koorpartij en zijbeuken uit 1904-'08. Bij de ingang van het kerkhof twee mergelstenen hekpijlers, XVIII. Op het kerkhof 5 grafkruizen, XVI, XVII, XVIII, en XIX; 2 grafkruisen, XVIII, ingemetseld in de sacristiemuur. 


Georiënteerde, Romaanse, kruisvormige kerk met één schip, een toren aan het westen en een ronde absis aan de oostkant, tussen 1904 en 1906 door vader en zoon Cuypers in vroegmiddeleeuwse stijl gerestaureerd.

De kerk stamt uit de 11e eeuw, de toren uit de 14e eeuw. Het huidige romaanse karakter van de kerk is voor het grootste deel het resultaat van de restauratie die P.J.H. Cuypers en zijn zoon Jos Cuypers van 1904 tot 1906 uitvoerden.

De WP van de gereden route. De dunne grijze lijn is de route, weet nog niet hoe ik dit een andere kleur moet krijgen om het duidelijker te zien. Maar het begin is er om de gegevens over te zetten van de Garmin 400T naar de computer. Peter heeft me het zetje gegeven om het nu eens uit te zoeken. Heb deze al één jaar in huis dus het werd wel een keer tijd om er eens dieper in te duiken.


Tot de volgende...

Centennial Classic TT - Giacomo Agostini


18 en 19-09-2010
Deze dagen heb ik weer mee mogen maken van heel dicht bij, net zoals in 1998, je kan me geen groter plezier doen om tussen deze "oude" gabbers lekker te laten lopen. Ik wil de familie Korstwinder hierbij ook bedanken dat jullie dit voor me mogelijk hebben gemaakt. Dank jullie wel. Wat een mooie belevenis is dit toch. Ik ga deze dagen in stukjes doen, jullie snappen dat ik hiervan heel veel foto's heb gemaakt en dan wordt het wel een heel lang blogje.

Giacomo Agostini ( Brescia, 16 Juni 1942) is een voormalig Italiaans motorcoureur.

Wachten tot de hele ploeg met de MV Agusta's weg mag, kan je vertellen dat dit een herrie was. Ik was mijn oordopjes vergeten in te doen na het eten, kon dus echt mee genieten. Oortjes vonden dit niet leuk.

1965
Zijn prestaties trokken de aandacht van graaf Domenico Agusta, eigenaar van MV Agusta, en al in 1965 reed "Ago" zowel in de 350- als de 500 cc klasse op deze motoren. Hij werd er de leerling van de grote Mike Hailwood. Agostini beschouwt hem nog steeds als de beste coureur aller tijden.

                                                                              1966
Hailwood, die op de MV Agusta in 1965 wereldkampioen in de 350- en 500 cc-klasse was geworden, vertrok echter in 1966 naar Honda, wat voor Agostini de weg vrij maakte om de wereldtitel in de 500 cc-klasse binnen te slepen. Dit kwam deels ook omdat Hailwood met de 500 cc Honda RC 181 geen vuist kon maken. In de 350 cc klasse reed Hailwood met de Honda RC 165 zescilinder en werd er wereldkampioen mee.

                                                                             1967
Ook in 1967 werd Giacomo Agostini wereldkampioen in de 500 cc klasse met MV-Agusta

Ook Ago moest een setje hebben. Altijd een leuk gezicht wanneer de motor dan echt gaat rijden en de meneer er achter plots geen motor meer onder zijn handjes voelt.

                                                                           1968-1972
In 1968 stopte Honda plotseling met motorraces, terwijl Mike Hailwood al een contract had. Dat verbood hem deel te nemen aan grand prix-wedstrijden, waardoor Agostini zowel in de 350- als in de 500 cc-klasse wereldkampioen werd met MV Agusta. Hij hield dit echter nog vier jaar vol!

                                                                           1973
In 1973 kon Giacomo Agostini de 350 cc-wereldtitel nog veroveren, maar de 500 cc-titel moest hij overlaten aan zijn teamgenoot Phil Read, met wie hij op enigszins gespannen voet stond.


Hier vraagt Ubaldo Elli, eigenaar van de motor, hoe alles is verlopen. Altijd weer blij wanneer alles weer heel binnen komt.

                                                                              1974
Giacomo Agostini zag het einde van de viertaktmotoren (waaronder die van MV Agusta) naderen en koos voor de Yamaha tweetakten. De teammanager van Yamaha had hem al enkele jaren eerder benaderd, maar toen vond Ago het nog te vroeg. In 1974 ging het dus door, mede omdat Yamaha-coryfee Jarno Saarinen in 1973 op het circuit van Monza was verongelukt. Agostini stelde Yamaha niet teleur: hij werd meteen met de 350 cc-Yamaha wereldkampioen. Read pakte voor de laatste keer een wereldtitel met de 500 cc-MV Agusta.


                           
                                         1975
In 1975 reed Agostini uitsluitend op de 500 cc Yamaha, en werd er wereldkampioen mee.

                                  1976 en 1977
Intussen was een nieuwe generatie coureurs opgestaan, zoals Barry Sheene. Ook waren de Yamaha's niet meer de enige tweetakten in de zwaardere klassen: ook Suzuki had een sterk ijzer in het vuur: de RG 500. Sheene werd er wereldkampioen mee, terwijl Yamaha de jonge Amerikaan Kenny Roberts rekruteerde. Agostini ging terug naar MV Agusta, maar won slechts twee wedstrijden: in Assen en op de Nurburgring. De dagen van de viertaktmotoren waren geteld, en officieel beëindigde Giacomo Agostini zijn carrière in 1977, nadat hij ook nog enkele wedstrijden op een Suzuki gereden had..

                                  1978 - 1980
In deze jaren reed Giacomo Agostini, net als andere beroemde motorcoureurs als John Surtees en Mike Hailwood, in "single seater" auto's. Hij kwam uit voor in de Europese Formule 2 met een Chevron-B42 BMW, maar kwalificeerde zich in 1978 maar vier keer voor de race. Teleurgesteld stapte hij over naar de British Aurora Formula 1 competitie, waar hij met een eigen team en een Williams FW06-1 deelnam. In 1979 en 1980 kwam hij in deze klasse vier keer op het podium, maar hij besloot zijn auto-carrière eind 1980 te beëindigen.

                                                                       1982 en verder
In 1981 bleef het stil rond Agostini, mede omdat de British Aurora Formula 1 stopte, maar in 1982 kwam hij terug met een eigen motorteam in de 500 cc-klasse:
Team Yamaha Marlboro Agostini.
Als teammanager werd hij weer succesvol, met
goede rijders als Kenny Roberts, Freddie Spencer
en Eddie Lawson

Hier het hele verhaal hoe Ago onderuit gegaan is. Op de schouder de schrammen van het vallen. Helaas geen foto van de motor kunnen maken, deze ging gelijk de vrachtwagen in.
De Yamaha nog tiptop in orde voor de val.

                                 
GP Carrière
jaar     klasse    merk            positie    overwinningen    podium

1964  250 cc Moto Morini     10                -                     -

1965 350 cc MV Agusta         2                3                     5
        500 cc MV Agusta          2                1                     7

1966 350 cc MV Agusta          2               3                     7
         500 cc MV Agusta   kampioen         3                     8

1967 350 cc MV Agusta         2               1                      5
        500 cc MV Agusta    kampioen        5                      8

1968 350 cc MV Agusta   kampioen        7                      7
         500 cc MV Agusta   kampioen       10                    10

1969 350 cc MV Agusta   kampioen       8                        8
         500 cc MV Agusta   kampioen     10                      10

1970 350 cc MV Agusta    kampioen     9                        9
         500 cc MV Agusta    kampioen   10                       10

1971 350 cc MV Agusta    kampioen    6                         6
        500 cc MV Agusta     kampioen    8                         8

1972 350 cc MV Agusta    kampioen    6                         7
         500 cc MV Agusta    kampioen   11                       11

1973 350 cc MV Agusta    kampioen   4                         6
         500 cc MV Agusta         3           3                        4

1974 350 cc Yamaha         kampioen   5                         5
         500 cc Yamaha              4           2                        3

1975 350 cc Yamaha              2             1                      4
         500 cc Yamaha        kampioen      4                      6

1976 350 cc MV Agusta       15            1                      1
         500 cc MV Agusta        7             1                      1

1977 350 cc MV Agusta       16           -                        1
         500 cc MV Agusta       6             1                        2

totaal                                                 122                    159

Tot de volgende...

Sinterklaas feest - Loosdrecht


13-11-2010
Vandaag Sinterklaas verwelkomt in Loosdrecht. Hij was precies op tijd, de kindjes waren best wel zenuwachtig.
Gelukkig was de storm van afgelopen dagen gaan liggen en was het ook nog droog. Er lagen al een paar pietjes te slapen omdat het zo lang duurde voordat de boot van Sinterklaas aan kwam.

Gelukkig was er ook een wakker en die gaf al pepernootjes aan de kinderen. Het ene kind dol blij met zijn nootjes en durfde netjes een handje te geven, maar voor de meeste, vooral de hele kleintjes, is het toch weer even wennen dat er pietjes in het land zijn.



Dit pietje was op klompen gekomen en kon er prima op lopen.

Verschillende pietjes in leuke kleuren stonden al op de kant om de kinderen te vermaken met de liedjes van VOF de kunst en Koele Piet.

De piet de ons bezig hield aan de kade, welk liedje er nu gaat komen..., oma's die even naar voren moesten komen om te vertellen dat ze ook heel lief  geweest waren.

Kinderen verkleed

Even testen of de ketting van de Burgermeester uit Wijdemeren ook van chocolade was.
Dat deed zeer aan de tandjes van pietje.

Ook een paar wakeboard pietjes zijn actief op de Loosdrechtse plassen.
Wat zal het water koud zijn voor deze pietjes.

Daar komt eindelijk de boot binnen.
Wat een hoop pietjes zijn er.

Ook een pietje op de uitkijk.
En Sint kwam steeds dichterbij, vlaggentjes die de kinderen in hun handen hadden gingen van de zenuwen naar de mond. Ze werden steeds stiller de kindjes, tot dat piet er weer iets van zei en daar ging het zingen weer.

Pietje verteld de kapitein hoe ver we van de kade afzitten.

Zonnebril maar meegenomen

                                       Wat een lekker koppie, gaat helemaal in het feest op.


Pietje kon niet tellen en kon niet over het hek heen klimmen.
Daar willen kinderen wel even mee helpen.
Hek ging bijna om maar alles is netjes verlopen.
Een iets oudere piet, durfde de overtocht nog wel te maken



Allemaal orkest pieten.

De kinderen mochten het vast houden en er even op spelen.
De pakjes gaan naar het verzamelpunt om ze vanavond in de schoorsteen te doen.
En toen begon het heel zachtjes te regenen, sommige pietjes hadden netjes een hoofdplu'tje op en sommige namen de bus..

Ik heb nogl een klein blog vraagje, kun je ook foto's naast elkaar plaatsen..??
wanneer je me eventueel iets wilt uitleggen. Alvast bedankt.

Tot de volgende...