Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





Heideblauwtjes


Voor de heideblauwtjes ging ik altijd naar de zoom.nl dag bij Gea en Frans. 
Is altijd een super gezellige dag. Alleen het is vaak midden op de dag en dan is
 het geen mooi licht om dit mooie kleine vlindertje op de foto te zetten. 






Maar dit keer is het om de hoek, Loes heeft via waarneming.nl een plekje gevonden. 
En zo gaan wij eind juni eerst zoeken zonder zware rugtas. En we vinden ze, we 
maken een sprongetje in de lucht. 

We kunnen helaas niet te lang blijven er hangt een dikke onweersbui boven
 ons. Het dondert aan alle kanten, we hebben ze gevonden en het was voor ons
 toch even een verkenningstochtje. 

Rond de klok van 8uur werd ik gebeld, het was inmiddels droog en zelfs het 
zonnetje kwam er ietsjes tussen door, Loes aan de lijn, of ik zin had om 
weer naar de heideblauwtjes te gaan. Tuurlijk, en zo stonden wij met de
 macrolens tussen het dorre hei.






Dan hebben we ze zo dichtbij gevonden, zijn we nog niet tevreden. Dit zijn 
niet de foto's waar we alle twee warm van worden.






Omdat het bedtijd is voor de heideblauwtjes zien we er wel steeds meer op een
 takje/sprietje zitten.

Het is nu heel goed zoeken naar een heideblauwtje die een beetje vrij zit, 
wat zijn we toch veeleisend. 






En dan is het moment al aangekomen dat ze naar beneden kruipen.  Veel later 
hadden we er niet moeten zijn. Nu is de mogelijkheid er nog om sfeervolle 
foto's te maken.






De zon gaat snel zakken, gelukkig kwam deze zo af en toe even kijken, 
zonder een sprankelende zon is er ook weinig aan. Dat geeft net dat beetje
 sfeer aan de foto.






Tegen de klok van 9 uur staat de zon al laag genoeg om met tegenlicht te
 gaan werken. De instellingen gelijk veranderen in de camera. 






Wil ik nog wel iets van het heideblauwtje zien, deze is daarom een beetje 
aan de rechterkant te komen staan, anders had ik de volle 
zon in mijn lens.






Of maak ik er een silhouet van. 

En dan tegen de klok van 10 uur is de zon achter de bomen verdwenen
 en kunnen we inpakken.

Wat zijn we blij met zo'n plekje om de hoek. 

Datum: 26-06-2016

Roadtrip Normandië - van Huis naar Gouvieux-Chantilly


Een reis naar Normandië met een stukje uitleg:

Jullie hebben al een paar beelden gezien van de Moulin de Courseulles sur Mer
en van de molen Moulin de Moidrey. Ik ga nu verder met de foto's te laten zien 
vanaf het begin wat ik allemaal mee maak en hoe het mij vergaat
 deze reis alleen met Pinokkio.

Jullie lezen het goed, ik doe deze reis alleen. Nou ja alleen, samen met mijn 
opa's en oma's zoals ze zich zelf noemen. Sjaak kon in deze week niet weg 
en de Mont Saint Michel staat al jaren op mijn lijstje om een keer te zien. 
Waarop Sjaak zegt, "dan ga je toch alleen", dat is sneller gezegd dan gedaan. 
Gelukkig is Normandië niet zo heel ver weg, dus ik doe het.






Alleen dan komt de vraag, wie gaat mijn route boek lezen..???
Daar heb ik mijn knappe vriend Frank voor, Frank is mijn bijrijder in 
de TomTom.

Ik oefen al met een paar BMW ritten in Nederland hoe ik de rit moet invoeren
 in de computer, en dan moet zenden naar de TomTom, moet zeggen het heeft 
wat uurtjes gekost en een paar gesprekken met TomTom gehad om het voor
 elkaar te krijgen. Ze gaven toe dat er bij hun ook iets fout zat, heb ik dat weer
 die er achter moet komen..grrrr. Gelukkig heb ik nog een super hulp lijn, 
die heeft mij er ook giga goed mee geholpen, dank je wel Kees. 

En dan komt het routeboek binnen. Niet alleen een routeboek, een 
mooie blauwe schoudertas met alles er op en er in wat we eventueel nodig 
zouden kunnen hebben.

Het routeboek wat we van Travel counsellors Geraldine de la Mar 
krijgen is super gedetailleerd en met de tekst erbij kan ik zou de waypoints 
in de computer zetten. 






En dan is het zover 1 augustus de eerste dag even 475 kilometer rijden. Het begint 
al goed in Antwerpen, ben ik net 150 kilometer van huis en sta al muur vast. 
Ik zie aan Tommy dat ik links moet blijven rijden en dan is wel zo 
fijn in Antwerpen. 

Er zijn afgelopen tijd een paar aanslagen geweest in Frankrijk en dat is te merken. 
Twee keer op de snelweg naar een grote parkeer gelegenheid geloodst, waar 
alle auto's doorheen moesten, en wat duurt het dan allemaal lang en één keer
 bij een Tolweg bij elke doorgang twee agenten.






Dat waren de enige opstoppingen op mijn weg naar het eerste hotel. 

Ben er bijna en dan zegt Frank "bestemming bereikt aan uw rechter hand" 
maar waar dan, ik zie niets aan hotel. Ik ga helemaal naar het eind van de weg
 en het begint al goed, zeg ik zo tegen mij zelf. Nog een keer de weg heen en
 weer gereden, en wat ik niet gezien heb is het grote bord. Ik rij er dus 
voor de tweede keer zo voorbij.

Ben weer aan het eind van de weg en er staat nu een auto, dan maar uitstappen 
en vragen wat ik niet zie wat er wel is. Ik heb geen korte rok aan maar deze
 lieve fransman gaat mij voor en dan knippert hij met zijn knipperlicht
 dat ik aan de linkerkant naar binnen mag rijden.

Wat ik nu zie....wow, moet ik echt hier heen. Dit had ik nooit verwacht. Even een 
toetertje en een handje boven mijn kappie uit en we nemen afscheid van
 elkaar. Wat was deze meneer lief.

Wanneer ik aan kom zitten er al een paar van de club heerlijk aan de borrel en 
wat zijn ze blij mij te zien. Leuk ontvangen. En gelijk wordt ik geholpen met
 mijn koffers, zelfs tot aan mijn slaapkamer. Wow, wat lief van John, deze 
vakantie gaat helemaal goed komen, zal Sjaak best missen, ik heb lieve 
mensen om mij heen.






Ben niet de laatste en neem de aankomst van de andere even
 op de kiek. 






Kijk toch wat een kasteel het is. 






De auto's mogen daar niet blijven staan, net voor  de slagboom 
staan de auto's netjes geparkeerd.






Doe gelijk maar een rondje kasteel/hotel. 

De oprijlaan....






Het trappetje naar de bar binnen....






De bar....






Plekje in het hotel....






Een van de vele eetzalen....






Zo mooi...zullen wij straks hier eten...






Alles staat perfect gestijld...






Mooie glas partijen .....






Maar hoe kom ik buiten..?? ik moet een gang zien te vinden die mij naar buiten 
brengt. Alle deuren die ik tegen kom maar buiten 
zitten dicht.

Elke gang probeer ik, ben bijna in de keuken en een klein gangetje gaat
 naar buiten toe.






Daar stond deze ijscokar, verscholen op te gebruiken wanneer 
het beter weer wordt.






De achterkant van het hotel was wel bekent, deze foto stond in 
het route boek. 






Mijn slaapkamer is helemaal rechts met het kleine balkonnetje...en aan de
 andere kant ook een balkon met grote 
openslaande deuren.






Lopend naar beneden kom ik een mooie trap tegen. 
Alles is goed verzorgt.











Kleine details van het hotel...






Een heerlijk zitje met mooi weer...






















Prachtige leuningen in het hotel....











Ontvangst ruimte....






Wat wil ik dit allang een keer tegen komen. Een hotel met een mooie 
doorkijk in het trappenhuis. 






Helaas is het nog niet geworden waar ik op hoopte, het begin is er.






En het eten is perfect, wat hebben we met z'n allen lekker gesmuld.






Het was even een gepuzzel met de tekst van het menu wat we
 zouden krijgen..






De keuze die ik gemaakt had, was ook een gok, maar was heerlijk.








                                                         

Hotel:
Hotel Château de Montvillargenne
6 Avenue Francois Mathet
60270 Gouvieux-Chantilly

Gereden kilometers: 474 kilometer

Maandag: 01-08-2016 van Huis naar Gouvieux- Chantilly
Zondag: 07-08-2016 van Val de Reuil naar Huis

Skelemonske


Het is november en dan kruip ik tegen de onderkant van schepen aan om daar
 heerlijk de winter door te komen.






Het gaat al jaren goed, behalve dit jaar. Plotseling ga ik de lucht in en gelukkig
 zien mensen mij zitten tegen de donkere onderkant van het schip.






Gelukkig ben ik er niet afgespoten met de hoge druk spuit maar netjes in een 
vissenkom gedaan met een stuk hout, groen en een beetje Blik water, dat is de 
plas waar in normaal in verblijf.






Eerst moest ik van alle kanten op de foto gezet worden, dat had ik natuurlijk 
nog nooit mee gemaakt. 






Het was een hele beleving en gelukkig waren we heel snel klaar. 






Ik heb mij wel vermaakt in de grote vissenkom, gratis eten, elke dag een kom met
 vers water, het was er best vertoeven. 






Ik stond buiten op het balkon, en toen ging het vriezen. De eerste nacht was mijn
 kom nog niet bevroren, sta 4 meter boven de grond. De kou bleef aanhouden en
 ik moest terug het water in. 

Wat had mijn vrouwtje mij graag zien uitsluipen in het voorjaar.






Ben netjes terug gezet tussen al het riet, hopelijk wordt ik nu niet het lekkere
 hapje van een van de grote monsters die hier ook zwemmen. 






Helaas heb ik mijn vrouwtje niet gezien toen ik aan het uitsluipen was. Dat had ze 
ook op de foto mogen zetten. 






Nu vlieg ik veilig bij haar rond. 

Datum: 09-11-2016